De Gelddief

Er was eens een arm meisje dat Thalia heette. Ze woonde samen met haar vader in een huis aan de rand van een groot bos. Haar vader was houthakker. Thalia verkocht het hout van haar vader aan de andere kant van het bos.

Op een dag liep Thalia blij naar huis. Ze had alles verkocht.  Haar groene zak met geld was tot de rand gevuld. Ze dacht bij zichzelf: ”Ik moet nog zo lang lopen naar huis, laat ik maar even gaan zitten bij die grote boom.” Uiteindelijk viel ze in slaap. Toen Thalia na een uur weer wakker werd, schrok ze zich rot! “MIJN GELD IS GESTOLEN!!, Oh nee, ik had nog wel zoveel verdiend..” zei Thalia verdrietig.

Opeens stond er een jongen voor haar. “ Wat is er aan de hand? “ vroeg  de jongen. “Mijn geld is gestolen terwijl ik sliep…” zei  Thalia teleurgesteld.“ Hé, moet je is horen.” zei de jongen. “Toen ik net in het bos liep, zag ik een grote zwarte vrouw wegrennen, met een groene zak in haar hand.”
“GROENE ZAK? MIJN ZAK MET GELD IS GROEN!!!” riep Thalia verbaasd. Opeens zei de jongen: “Ik hoor voetstappen, weg hier!”. Snel verstopten Thalia  en de jongen zich in een struik. Tot grote verbazing kwam er een grote zwarte vrouw langs. “Hé! Dat is die ene vrouw waar ik het over had.” Fluisterde de jongen. “Kijk ze heeft mijn geld bij zich!!” zei Thalia iets te hard. “Sssst!” zei de jongen.“Straks hoort ze ons nog!”  Maar het was al te laat. De grote zwarte vrouw had Thalia en de jongen al gehoord. Ze stond op en draaide zich om. Ze liep naar de struik waar de jongen en Thalia zich hadden verstopt. “Kijk kijk kijk, daar heb je mijn avond eten!” zei  de vrouw met een gemene lach.
“WEG HIER!” riep Thalia .”Daar komt niks van in!!!” zei de vrouw. De grote zwarte vrouw keek Thalia gemeen aan en knipperde twee keer met haar grote, rode ogen. Opeens veranderde Thalia in een kikker. De vrouw rende  lachend weg. Maar ze had niet op de slimme jongen gerekend, want die had ondertussen een touw tussen de bomen gespannen. Met een smak viel ze in de struiken en tegelijkertijd was de betovering van Thalia verbroken. “Net goed!” riep Thalia. Snel pakten ze het geld en renden  weg.

 De vrouw, zeg maar gerust: “Heks”, lieten ze alleen achter. Het geld werd verdeeld tussen Thalia en de jongen en ze bleven voor de rest van hun leven de beste vrienden. En ze leefden nog lang en gelukkig...

Einde