De moordenaar

Je hoort het echt de hele tijd. De hele tijd gekrijs. Ik zit boven in mijn kamer. Ik denk dat er

beneden iets gebeurt. Ik ga maar eens kijken en ik zie iets vreemds weglopen een monster of zo. En daar ligt iemand op de grond!

Wie is dat? Ik rende naar de telefoon en belde

de politie, toen ik de telefoon neerlegde kreeg

ik een black-out. Ik werd wakker en lag in het

ziekenhuis. Ik wou gelijk opstaan maar toen zei

de verpleegster dat ik dat niet mocht. Ik ging

dus weer liggen. Mijn hoofd deed hartstikke

zeer dat komt denk ik doordat, ik op de grond

viel. Ik vroeg aan de zuster hoe laat het was

en waarom ik hier was. De zuster zei dat het

ongeveer twee uur ‘s middags was en dat ze

zeker wilden weten of er niks ergs met mij was

gebeurd.

Twee uur later toen ik naar huis mocht werd ik door een ambulance naar huis gebracht dat

was kicken! Toen ik thuis was zag ik allemaal politie auto’s staan. Waar zijn die voor? O ja, er lag iemand in mijn huis. Toen de politie mij zag kwamen ze gelijk naar mij toe om me te ondervragen. De politieman vroeg aan mij:‘’Wie heeft de moord gepleegd?’’ Hoe zag diegene eruit? Ik antwoordde: ‘’ hij had een rode jas en een zwarte muts en ik weet niet wie het heeft gedaan’’. De politieman zei:‘’Bedankt hier heb ik veel aan’’. Hij meende het volgens mij niet eens. Mijn huis was vanbinnen helemaal schoon er kwam een politieman naar binnen ze zei met een hele boze stem:’’Eruit er vindt hier een onderzoek plaats!’’ Ze brachten me naar een hotel. Het was een lange dag geweest dus ik ging meteen slapen.

De volgende morgen mocht ik mijn huis weer in. Mijn huis was heel netjes. Heeft de politie zeker gedaan! Ik had mijn vriend Ronald meegenomen om alles aan te vertellen. Nadat ik alles aan Ronald verteld had zei hij: “Kom we gaan dat monster zoeken!” Eerst speurden we het hele huis af naar aanwijzingen die de politie over het hoofd gezien had.

Na een uurtje hard zoeken hoorde ik Ronald heel hard roepen:” Kom ik heb wat gevonden.” Ik trok een sprint naar boven en trof hem daar aan met een laagje slijm op zijn hand. Hij zei: “Kijk dat heb ik ergens anders op een deur zien staan in het dorp”. Ronald zei: ‘’ ik weet het adres uit mijn hoofd misschien heb ik het wel fout dus even kijken’’. Toen we op de computer keken zag ik dat het adres klopte. Vreemd voor een monster, die kunnen toch niet Nederlands.

Want zijn naam is Richard buitenhof.

  Ik zei:”Oke eropaf”. Ronald zei toen: “Misschien moeten we het eerst aan de politie vertellen”. Daarop was mijn antwoord: “Tuurlijk niet we gaan gewoon met zijn tweeën”. We reden naar het monster zijn huis en belden aan. Niemand deed natuurlijk open. Ronald zei:” Oke we bellen nog een keer aan en dan trappen we die deur in”. We belden aan de deur ging nog steeds niet open.’’ Oke trappen maar’’ zei ik! De deur lag binnen de kortste keren op de grond. We zagen het monster in de woonkamer zitten het was woedend zo te zien. We renden naar het monster toe en sloegen hem de hele tijd. Het monster deed gek genoeg niks terug. Dat komt misschien, omdat die van slijm gemaakt is. Er stond een stofzuiger dus waarom niet. Ik pakte de stofzuiger en probeerde het slijmmonster op te zuigen. Ik zei tegen Ronald: ‘’ Pak ook een stofzuiger dan zuigen we hem op want het werkt! Ronald pakte een stofzuiger en begon ook te zuigen. Binnen een paar minuten was het monster weg en waren we heel blij! Dus gingen we naar huis om het te vieren.

Eind goed al goed