De wensenboom

Die avond gaan meneer Haas en meneer Schildpad naar de eik om de wacht te houden. Er gebeurt een hele tijd niets. Ze besluiten maar terug naar huis te gaan. Maar opeens komt de wolf eraan. De wolf gaat op de eik af, pakt een zak en stopt er iets in. Dan springen meneer Haas en meneer Schildpad op de wolf. De wolf schrikt zich te pletter. Hij probeert weg te rennen. Maar dat lukt niet. Hij wordt vastgehouden door meneer Haas en meneer Schildpad. Meneer Haas en meneer Schildpad binden hem vast aan een boom.

Hoe had dit kunnen gebeuren? Om daar achter te komen, gaan we een dag terug in de tijd.

Meneer Schildpad is bakker. Hij verkoopt brood. Op een mooie zomerdag wandelt hij naar de grote, oude eik. Hij geeft de eik wat brood. De eik zegt: ‘Sorry, maar ik kan geen wensen meer vervullen. Ik kan je niet helpen. Een wolf heeft me mijn toverkracht afgepakt.’ Meneer Schildpad weet niet wat hij moet zeggen. ‘Maar, maar… hoe kan dat? Hoe kan een wolf jouw toverkracht afpakken?’ De oude eik antwoordt: ‘Dat weet ik niet. Ik denk dat het ’s nachts is gebeurd, maar ik heb mijn toverkracht vanavond om tien uur weer terug. Dat is altijd zo.

De volgende dag gaat meneer Schildpad samen met meneer Haas weer naar de grote, oude eik. Als ze bij de eik aankomen, is deze alweer beroofd door de wolf. Meneer Haas en meneer Schildpad bellen de politie. De politie zegt dat de wolf ontsnapt is uit de gevangenis. Ze hebben nu alleen geen tijd om achter de wolf aan te gaan. Daarom besluiten meneer Schildpad en meneer Haas samen bij de grote, oude eik de wacht te houden.

Oh, zo zijn meneer Haas en meneer Schildpad bij de oude eik gekomen! Maar hoe gaat dit verhaal verder? 

De volgende ochtend weet iedereen in het hele bos dat de wolf is opgepakt. Die avond gaan meneer Haas en meneer Schildpad weer naar de wolf om te controleren of de wolf er nog is.

Maar hoe kan dat nou weer? De wolf is weg! Hij is ontsnapt! Meneer Haas en meneer Schildpad rennen naar de grote, oude eik. ‘Halloooo, oude eik!!! Geef antwoord!’ roept meneer Haas. Maar meneer Haas krijgt geen antwoord. De oude eik is stil. Zou de oude eik dood zijn? Nee, dat kan gewoon niet. Maar wat is er dan wel? Zou de oude eik misschien slapen? ‘Oude eiheik! Geef antwoord!’ riep meneer Haas opnieuw. Alweer geen antwoord. Meneer Haas en meneer Schildpad besluiten terug te gaan en iedereen te vertellen wat er is gebeurd.

Even later staan alle dieren bij de oude eik. Na een paar uur gaat meneer haas weg. Maar wie ziet meneer haas daar nou sluipen? Dat is de wolf met een tas! Meneer Haas springt op de wolf, pakt de tas af en rent naar de oude eik toe. De wolf achtervolgt meneer Haas, maar meneer Haas is sneller. Hij rent bij de wolf weg. Hij geeft de tas aan de oude eik. De oude eik kreunt even, maar komt dan bij. Hij zegt dat meneer Schildpad een wens mag doen. Meneer Schildpad aarzelt geen moment. Hij wenst dat de wolf weg is. En net als de wolf bijna bij de grote, oude eik is, verdwijnt hij opeens. Alle dieren uit het bos juichen en klappen voor meneer Haas en meneer Schildpad.

En zo leefden alle dieren uit het bos, behalve de wolf dan, nog lang en gelukkig.

Einde!